De verbinding met haar gevoel is weg. Een gespannen lijf en een hoofd dat overloopt van onrust. Ze wil zoveel vertellen. Ze leeft en handelt volledig vanuit haar hoofd. Ik ga haar helpen om uit de overlevingsstand te komen. Niet meer bezig zijn met anderen. Hier mag ze zichzelf zijn. Hier wordt ze gezien en gehoord. Even niet zorgen voor anderen, maar helemaal voor haarzelf. Dat verdient ze, en ze is er zó aan toe.
Mijn wens: voor mezelf leven
Via een lieve vriendin kwam ik in contact met Jeanette. Ik voelde eigenlijk niks meer, was aan het overleven en kon niet meer genieten van de kleine waardevolle dingen om mij heen. Er was geen nu, alleen maar vroeger en later. Ik leefde erg vanuit mijn hoofd en was niet goed in contact met mijn lichaam. Mijn wens was om mezelf oprecht te leren waarderen en te leren hoe ik beter en vaker voor mezelf kon kiezen, voor wat goed is voor mij. Gewoon trots zijn op alles wat ik al heb bereikt op 26-jarige leeftijd. Weer leren voelen. Echt voelen. En stoppen met altijd maar willen voldoen aan de verwachtingen van anderen.
Hoewel mijn 1e ontmoeting met Jeanette door corona via videobellen moest plaatsvinden, voelde het heel warm. Ze kwam heel begripvol, rustig en lief over. Dat gevoel was zo goed, dat zorgde direct voor vertrouwen. Ik kon direct helemaal mezelf zijn.
Ja, dat online werken was wel even schakelen, maar bleek van evenveel waarde te zijn. Gelukkig maar, want ik wilde haar zoveel bieden. We voerden veel gesprekken, ik liet haar met liefde vertellen, tot ze haar hele verhaal kwijt was. Het werd weer helder in haar hoofd en ik mocht een prachtige overgang aanschouwen, van overleven naar weer in contact met haar gevoel.
Echt worden gehoord
Gedurende onze reis kwam ik uit mijn schulp en begon ik, beetje bij beetje, weer te voelen wie ik echt was. Jeanette stond altijd voor mij klaar en was altijd eerlijk in wat ze zag. Dat opende mijn ogen en bracht mij weer in contact met mijn gevoel. Heel bijzonder en waardevol. Bij haar kon ik mijn verhaal kwijt, werd ik echt gehoord. Mocht ik ratelen tot ik de onrust kwijt was, dat was al zolang geleden. De lichaamsgerichte oefeningen gaven mij inzicht in waarom ik altijd deed wat ik deed. Ik besefte dat ik goed ben, gewoon zoals ik ben.
Ik herinner mij een bijzondere situatie waarin ze een keuze moest maken, in haar kracht ging staan, deed wat goed was voor haar en zag dat ze hiermee – tegen verwachting in – niks verloor. Dat gaf zoveel zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Terug naar innerlijke rust
Toen ik deze reis begon, wist ik grotendeels niet hoe ik op dit punt was gekomen. Inmiddels ben ik mij bewust hoe ik om kan gaan met mijn patronen in het dagelijks leven. Ik merk echt verandering. Bij keuzes pak ik de rust om in te zien of ik iets doe voor die ander of voor mezelf. En die tijd mag ik nemen. Ik voel meer en durf ernaar te handelen. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst.
Lieve vrouw, ik wens jou dat je de zachtheid voor jezelf en de ander mag behouden, zonder jezelf te verliezen. Blijf in contact met je gevoel en blijf uiten wat er in jou leeft; de weg naar innerlijke rust.