Controle door de controleur

Ik denk (weet het bijna zeker) dat we dit allemaal in meer of mindere mate in onszelf aanwezig hebben. Als ik met vrouwen werk in de praktijk, werk ik ook altijd met hun innerlijke delen. Dit is ook hoe ik kijk naar mijzelf en jou. Het controle deel de controleur speelt vaak op bij onzekerheid, daar waar we denken dat we controle hebben mogen we gaan beseffen dat dit een illusie is.

De delen waar ik het over heb, zijn delen die jij hebt ontwikkelt omdat ze op een bepaald moment in je leven nodig waren. Is dit van korte duur geweest dan hoeft dat niet voor ‘problemen’ te zorgen. Alleen als je langere tijd op een bepaalde manier je delen hebt aan moet spreken, kan het zo maar zijn dat ze in je volwassen leven nog te actief zijn. Deze delen kunnen er dan voor zorgen dat jij in plaats van leven aan het overleven bent.

Bij deze delen kun je bijvoorbeeld denken aan de volgende:
De controleur
De perfectionist
De doorzetter
De analyticus
De aanklager
De clown
De redder
De pleaser

En zo kan ik nog wel vele A4tjes vol schrijven. Misschien herken jij bepaalde bovenstaande delen wel bij jezelf of zeg je jeetje bij mij zijn hele andere delen actief. Vaak als vrouwen bij mij in de praktijk komen en zich hier bewust van worden willen ze de niet helpende delen graag zo snel mogelijk weg hebben. Vinden ze dat deel van zichzelf niet leuk en te veel aanwezig. Dat is begrijpelijk want dat deel wat (te) veel aanwezig is heeft de overhand genomen in hun leven.

De kracht zit hem alleen niet in het deel weg te willen hebben, nooit meer te willen zien en aan de kant te schuiven, iets wat wel de meesten ontzettend graag willen. Om duidelijk te maken dat dit beter op een ander manier kan maak ik graag duidelijk aan de hand van de metafoor ‘je goede vriendin’.

‘Stel dat jouw deel wat je in je jonge leven zo goed heeft geholpen, ervoor heeft gezorgd dat jij kon blijven staan. Je beschermt heeft zodat jij niet alle pijn, kwetsing en verdriet hoefde te voelen, je beste vriendin is die dat heeft gedaan. Hoe zou zij zich dan voelen als je tegen haar zegt, ga eens weg laat mij eens met rust ik heb je niet meer nodig.

Ik denk dat ze haar afgewezen voelt, en niet begrepen. Ze heeft zo haar best gedaan jou te beschermen tegen de pijn en de kwetsing. Als jij zegt het niet meer te willen, niet meer nodig te hebben dan wijs jij een deel van jezelf af een deel dat je heeft geholpen, beschermt en het goed met je voor heeft gehad. Ik hoor je nu denken leuk gezegd en bedacht Jeanette maar hoe moet het dan wel. Dat zal ik je vertellen.

De kracht zit in dit deel een stem te geven, te vragen:
Waarom het zo aanwezig is?
Waar wil het jou voor wil beschermen?
Waar het bang voor is?
Wat heeft het van jou nodig om iets minder aanwezig te zijn?

Waar heb jij behoefte aan of verlang je naar? Dan kun je vandaar uit kijken welk deel er nodig is om deze behoeftes, verlangens, angst, bescherming te geven wat ze nodig hebben. Een deel wat ook in jou aanwezig is, maar op de achtergrond is geraakt.

Ik zal een voorbeeld geven aan de hand van de perfectionist van mij:
Deze wil mij beschermen voor dat een ander mijn niet goed genoeg vindt.
Is bang dat ik word afgewezen of er niet bij hoor, en wil mij daarvoor beschermen. Zet mij aan tot altijd mijn best te doen, doorgaan en geeft aan dat het altijd beter kan. Dat het nooit goed genoeg is, de perfectionist in vraagt het onmogelijke wat ik probeer mogelijk te maken. Onbegonnen werk.

Wat geloof me, kan zorgen voor uitputting, burn-out raken en het gevoel jezelf kwijt te zijn. Met alle gevolgen van dien, denk hierbij aan:

* Lichamelijke klachten
* Geen controle meer ervaren
* Alles is te veel voor je
* Je wilt wel, maar niks lijkt te lukken
* Angst, onzekerheid een laag zelfbeeld
* Je verdooft jezelf met alcohol, eten of andere genotsmiddelen
Laat het zover niet komen, ik spreek uit ervaring en dit was niet de beste tijd uit mijn leven.

Ik ben op zoek gegaan naar waar ik behoefte aan had en waar ik naar verlangde om zo mijn andere deel wat niet meer in zicht was meer ruimte te geven. Dat deel heb ik de naam gegeven mijn eigen IK. Deze verlangde naar rust, mogen in plaats van moeten, oké te zijn met wie ik ben, genieten van het leven, dingen doen die energie geven in plaats van vreten, grenzen aangeven en durven kiezen voor mijzelf.

Dit ben ik dan ook in kleine stapjes gaan integreren in mijn leven. Elke dag een stapje en daarvoor geldt hoe kleiner de stapjes hoe groter het resultaat. Weet dat jij dit ook kan, dit is een proces van ontdekken, voelen en ervaren om steeds dichterbij jezelf te komen, bij jouw innerlijke kern, jou eigen IK. Om vandaar de stapjes die te nemen die nodig zijn, terug naar jezelf terug naar jouw gevoel.

Liefs Jeanette🧡